Οικοζυοθποϊία : Φτιάξε μόνος σου τη δική σου μπύρα!

Η οικοζυθοποϊία (ή αγγλιστί homebrewing) αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για τη μπύρα. Μακρύ όσο και η ιστορία της με τις καταβολές της να χάνονται κάποιες χιλιετίες πίσω. Πλέον είναι γνωστό ιστορικά πως οι πρώτες μπύρες δημιουργήθηκαν κατά πάσα πιθανότητα στην Μεσοποταμία όπου και έχουμε παράλληλα και τη γένεση του πρώτου οικοζυθοποιού.

Η πρώτη ζυθοποίηση έγινε τυχαία με τα πιο απλά υλικά, ψωμί και νερό. Κάποιος άφησε ένα κομμάτι ψωμί, το οποίο βράχηκε και ξεκίνησε έτσι μία υποτυπώδης ζύμωση. Το αποτέλεσμα του «ατυχήματος» αυτού μάλλον ενθουσίασε και έγινε εν συνεχεία η συνειδητή αναπαραγωγή του γεννώντας έτσι τον πρώτο ζυθοποιό και μάλιστα οικοζυθοποιό.

Αργότερα, τα ηνία πήραν στη συνέχεια οι μοναστικές μικροζυθοποιίες με τις πρώιμες ημιεπαγγελματικές μπύρες. Φτάνοντας στο σήμερα, ακόμα και στην ελληνική πραγματικότητα, ξεπηδάνε ζυθοποιίες η μία μετά την άλλη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη σταδιακή εξαφάνιση της οικιακής ζυθοποιίας κάτι  που όμως ανατρέπεται τα τελευταία χρόνια. Η θέληση για προσωπική δημιουργία ενός πιο «αγνού» και ελεγχόμενου προϊόντος φέρνει πάλι στο προσκήνιο τη τάση για επιστροφή στις ρίζες και τη μπύρα στο σπίτι.

Σε πολλούς μπορεί να φαίνεται μία καλή ιδέα. Η αλήθεια είναι πως πρόκειται μία δελεαστική πρόταση για κάθε φίλο της μπύρας, να απολαμβάνει δηλαδή το αγαπημένο του ποτό παρασκευασμένο από τον ίδιο και προσαρμοσμένο στα δικά του γούστα. Ενώ μπορεί να φαίνεται κάτι απλό, πολύ δύσκολα μπορεί μία οικιακή ζυθοποιία να παρακάμψει τυχόν προβλήματα όπως μια μεγαλοζυθοποιία και χωρίς επιπρόσθετο κόστος.

Το κυριότερο εμπόδιο είναι ο ίδιος ο καιρός. Και τι εννοώ με αυτό; Ένα από τα βασικά συστατικά της μπύρας αποτελεί και η μαγιά, ένας μύκητας που για να παράξει το πολυπόθητο ποτό πρέπει να έχει κατάλληλες και σταθερές συνθήκες θερμοκρασίας για να ζυμώσει. Επίσης, κάθε είδος μπύρας έχει και συγκεκριμένο είδος μαγιάς που πρέπει να χρησιμοποιηθεί και λειτουργεί στις δικές της θερμοκρασίες.

Για το λόγο αυτό, οι παλαιότεροι οικοζυθοποιοί άφηναν τη εν γένει μπύρα τους να ζυμωθεί σε σπηλιές, κελάρια και αποθήκες για να εξασφαλίσουν τις επιθυμητές θερμοκρασίες. Στην Ελλάδα όμως με μέση θερμοκρασία στο έτος κοντά στους 20 βαθμούς Κελσίου η μόνη επιλογή θα ήταν να ζυμώνονται μπύρες τύπου Ale, με τη μαγιά να απαιτεί για να λειτουργήσει εύρος θερμοκρασίας 20-22 βαθμούς Κελσίου. Πλέον κυκλοφορούν συστήματα ψύξης, επιτρέπουν τη παραγωγή μίαςLager που απαιτεί χαμηλές θερμοκρασίες ζύμωσης ακόμα και το καλοκαίρι.

Προφανώς μία βιομηχανία δεν αντιμετωπίζει τέτοιας κλίμακας προβλήματα αλλά πλεόν και ο κάθε οικοζυθοποιός μπορεί με κάποιο κόστος να απεξαρτητοποιηθεί από τις καιρικές συνθήκες. Ένα ακόμη πρόβλημα ίσως αποτελέσει και η μόλυνση της μπύρας, δηλαδή να εισέλθει στο πολτό ένα ξένο βακτήριο να καταστρέψει τη μπύρα μας. Τέτοια βακτήρια υπάρχουν ακόμη και στη σκόνη του σπιτιού μας και μπορεί αν δεν έχουμε απολυμάνει κατάλληλα τον εξοπλισμό μας, να αναλάβει το ρόλο της μαγίας και να μας παρασκευάσει ένα ωραιότατο και μη επιθυμητό ξύδι (κυριολεκτικά).

Τα προβλήματα που ενδέχεται να συναντήσει ένας ερασιτέχνης οικοζυθοποιός μπορεί να είναι πολλά, αλλά τίποτα δε μπορεί να συγκριθεί με την ευχαρίστηση που δίνει μία επιτυχημένη παρτίδα στο παραγωγό αλλά και στα άτομα που θα τη γευτούν!

Πηγή :  http://beerbartender.gr/