Κατά πόσο μπορεί να θεωρηθεί Ελληνικό το σουβλάκι ?

Πόσοι γνωρίζουν ότι το εθνικό μας φαγητό δεν είναι αμιγώς ελληνικό αλλά δανέζικο; Ο λόγος για το σουβλάκι η πρώτη ύλη του οποίου, το χοιρινό κρέας, εισάγεται από τρεις μεγάλους παραγωγούς με έδρα τη Δανία, τη Γερμανία και την Ολλανδία.

Όπως άλλωστε και το μεγαλύτερο ποσοστό κρέατος που καταναλώνουμε στην Ελλάδα. Είναι ένα θέμα που έχουμε θίξει πολλές φορές σ’αυτό το blog. Eκτιμάται για παράδειγμα ότι σε ποσοστό 70% περίπου, το μοσχαρίσιο κρέας που καταναλώνουμε προέρχεται από το εξωτερικό, σύμφωνα με τον καθηγητή κτηνιατρικής του ΑΠΘ Κο Αμβροσιάδη.

Από τις χώρες αυτές λοιπόν προέρχεται κατά κύριο λόγο το κρέας που τρώμε στα σουβλατζίδικα, καθώς οι μεγάλες ελληνικές εταιρείες που τροφοδοτούν τα καταστήματα με σουβλάκια και γύρο εισάγουν το χοιρινό (υπό την μορφή μεγάλης κατεψυγμένης μπάλας από κρέας την οποία επεξεργάζονται στην συνέχεια) από τις χώρες αυτές.

Κάθε χρόνο καταναλώνουμε περί τους 300.000 τόνους χοιρινό από τους οποίους τους 190.000 εισάγουμε. Με άλλα λόγια, ξοδεύουμε περί το μισό δις. ευρώ για να εισάγουμε το κρέας από το οποίο γίνονται το σουβλάκι και ο γύρος! Ως συνέπεια δεν μπορεί η χώρα μας να διεκδικήσει την πατρότητα αυτού του προϊόντος ή να κάνει λόγον χάρη μία προσπάθεια να το επικυρώσει ως Π.Ο.Π από τη στιγμή που η πρώτη ύλη προέρχεται από το εξωτερικό.