Ώρα και για μερικές αλήθειες...

Με αφορμή τη διαφαινόμενη λήξη των αγροτικών κινητοποιήσεων σε όλη τη χώρα θέλησα να γράψω το ακόλουθο άρθρο. Όσοι διαβάζουν προσεκτικά αυτό το blog θα έχουν παρατηρήσει ότι δεν δίνω μασημένη τροφή στους αναγνώστες, αλλά όπως μ’ αρέσει δίνω όλες τις πληροφορίες μιας είδησης παρέχοντας τροφή για σκέψη!

Είναι όμως μερικά πράγματα που με ξεπερνάνε κι οφείλω να τα αναφέρω κι ας δυσαρεστήσω αρκετούς από εσάς. Βγαίνει λοιπόν γνωστός πρώην πολιτικός (την Πέμπτη 25/02) σε εκπομπή του ΣΚΑΙ και διηγείται την ακόλουθη ιστορία : «Πήγε στην Κρήτη πριν κάποια χρόνια να μιλήσει με τους αγρότες της περιοχής, και ζήτησε από τους αρμόδιους επικεφαλής του κόμματός που ανήκει  να γίνει μία κομματική κλειστή συνεδρίαση. Απορημένοι οι άνθρωποι αποκρίθηκαν ότι δεν γίνεται να αποκλειστούν οι υπόλοιποι αγρότες των άλλων κόμματων καθώς τους αφορούσε το θέμα συζήτησης. Εκείνος απάντησε λέγοντας αυτολεξεί ότι επιθυμεί μία κουβέντα μεταξύ κλεφτών!

Έγινε λοιπόν η συνάντηση αυτή και πριν ξεκινήσουν ζήτησε να βάλουν όλοι την ταυτότητα του κόμματος στο τραπέζι ώστε να ελέγξει τυχόν παρεισφρήσεις μη ομοϊδεατών, προκειμένου να μην γίνουν προβοκάτσια όπως δήλωσε ο ίδιος στην συνέντευξη του. Τους κάλεσε λοιπόν και τους λέει : ξέρουμε ότι δηλώνετε τετραπλάσια παραγωγή από ότι έχετε και καλό θα ήταν να δηλώνετε μόνο την διπλάσια! Είπαμε να δηλώνετε κάτι παραπάνω αλλά έχει κι όρια η απάτη. Φυσικά και το δέχτηκαν χωρίς κουβέντα όπως δήλωσε κι ο ίδιος σε ερώτηση του δημοσιογράφου….»


Αναφέρω λοιπόν όλα αυτό το γεγονός θέλοντας να καταλήξω στο εξής συμπέρασμα : χρόνια ολόκληρα είχε παγιωθεί μία προσέγγιση όχι μόνο λάθος στα δικά μου μάτια αλλά και καταστροφική όπως αποδεικνύεται σήμερα. Οι αγρότες της χώρας τους οποίους τιμώ και σέβομαι απεριόριστα έχασαν σταδιακά την επαφή τους με την ίδια τη γή και το χωράφι που τους έτρεφε για γενιές.

Έλαβαν κάθε λογής βοήθημα/επιδότηση χωρίς να προσπαθήσουν να αναπτύξουν έστω και στο ελάχιστο το προϊόν  που παρήγαγαν (τυποποίηση π.χ χαρακτηριστικό το παράδειγμα του ελαιολάδου / να φτιάξουν μεγάλες παραγωγικές μονάδες / να αναπτύξουν ποιοτικά το προϊόν τους / να τρέξουν πολύ περισσότερο για να αναδείξουν προϊόντα Π.Ο.Π κτλ).

Έγιναν νωθροί και νωχελικοί ενώ απέτρεψαν τα παιδιά τους να ασχοληθούν με την αγροτική παραγωγή διορίζοντάς τους σε δημόσιους φορείς με τις ευλογίες του έκαστου τοπικού βουλευτή . Όσο λάμβαναν χρήματα από Ευρωπαϊκά κονδύλια όλα ήταν ονειρικά γι αυτούς, με την ανοχή και των κυβερνόντων (ο πολιτικός της ιστορίας μας ανέφερε ότι το γνώριζαν αλλά ήταν η εποχή τέτοια κι ότι τα χρήματα αυτά επέστρεφαν στην ελληνική οικονομία).

Όταν όμως “έκλεισε η κάνουλα με τα λεφτά” οι αγρότες ξεσηκώθηκαν και βγήκαν στους δρόμους –όπως ακριβώς γίνεται και στις μέρες μας–  έτσι λοιπόν για να ηρεμήσουν τα πράγματα οι αγρότες άρχισαν να ενισχύονται από κονδύλια κρατικά (πράγμα παράνομο σύμφωνα με την επιτροπή ανταγωνισμού και των ευρωπαϊκών συμφωνιών). Και κάπως έτσι συνεχίστηκε μία αρρωστημένη κατάσταση που διαιωνίζεται μέχρι την σημερινή εποχή της κρίσης με καμία διάθεση αυτοκριτικής.

Και κάτι τελευταίο επειδή ακούω συχνά ότι είμαστε μία χώρα αυτάρκης σε όλα τα προϊόντα και πραγματικά απορώ! Ούτε την ετήσια κατανάλωση σε φακές δε μπορούμε να καλύψουμε και αναγκαζόμαστε να εισάγουμε! Σε όσες εκθέσεις τροφίμων έχω παραβρεθεί  το μόνο που βλέπω γύρω μου είναι : ελαιόλαδο & ελιές / μέλι / ζυμαρικά / γαλακτοκομικά προϊόντα και κρασιά.

Κι αναρωτιέμαι πού είναι η ποικιλία? Η διαφορετικότητα? Πώς για παράδειγμα θα “χτυπήσεις” τον Ισπανό ή τον Ιταλό ελαιοπαραγωγό την στιγμή που σου παίρνει χύμα το ελαιόλαδο και το τυποποιεί εκείνος σε μεγάλη ποσότητα και χαμηλότερη τιμή, ενώ παράλληλα σε έχει εκτοπίσει από την διεθνή αγορά σαν brand name?

Η Ελλάδα θα έπρεπε τόσα χρόνια να χρησιμοποιήσει τα χρήματα που λάμβανε ώστε να αναδείξει προϊόντα μοναδικά ανά τον κόσμο όπως η μαστίχα Χίου, η Φάβα Σαντορίνης, η Φέτα (σημειωτέον το λευκό τυρί είναι ακριβότερο από την φέτα στο εξωτερικό πλέον!), τα όσπρια της και γενικότερα την κουλτούρα που έχει στην διατροφή που χάνεται στους αιώνες….

Υγ. Ένα μεγάλο θέμα συζήτησης είναι και κατά πόσο οι εισφορές των αγροτών όλα αυτά τα χρόνια καλύπτουν ή όχι το ποσό της σύνταξης που λαμβάνουν σήμερα…τροφή για σκέψη….

Αξίζει λοιπόν όλοι πρίν σχολιάσετε κάτι να δείτε την εκπομπή :
«Η Ελλάδα στον καθρέπτη» με τον Κωνσταντίνο Ζούλα και την Νίκη Λυμπεράκη / Πέμπτη 25/02

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου