- Με ultra brut σαμπάνια: Εδώ παίζουμε ένα παιχνίδι αντιθέσεων. Η ξηρότητα και η οξύτητα της σαμπάνιας σπάνε τη λιπαρότητα και την αλμύρα του αβγοτάραχου. Ενας εκκεντρικός συνδυασμός!
- Ουίσκι: Από τις καλύτερες επιλογές ποτού που θα συνδυάσετε με το αβγοτάραχο. Εδώ παίζουμε με τους παραλληλισμούς κι έτσι ψάχνουμε ένα λιπαρό ουίσκι με μπόλικη θάλασσα για να σταθεί δίπλα στο ιώδιο και την αλμύρα του αβγοτάραχου. Επιλέξτε ένα παιχνίδι με τέσσερα διαφορετικά malt. Ενα ήπιο ντελικάτο Lowland, το Glenkinchie, δύο isley, το Laphroaig και το Ardbeg με έντονη τύρφη και ιώδιο (ειδικά στο δεύτερο) και ένα Lagavulin. Το πρώτο είναι η πιο «ήσυχη» επιλογή. Το Laphroaig έκανε ένα ενδιαφέρον ταίριασμα, αλλά ο απόλυτος συνδυασμός -χωρίς καμία αμφιβολία- ήταν εκείνος με το Ardbeg. Ενα παιχνίδισμα και μια ισορροπία μοναδική. Από την άλλη, το Lagavulin είναι τόσο έντονο, που καλύπτει ακόμη και την ένταση του αβγοτάραχου και έτσι η ισορροπία χάνεται ενώ στο στόμα μένουν μόνο τα αρώματα του ουίσκι
- Κρασί: Η εύκολη λύση είναι να διαλέξετε ένα chardonnay (όχι από τα πολύ αρωματικά του Νέου Κόσμου), όπου θα ταιριάξει η λιπαρότητα του κρασιού με εκείνη του αβγοτάραχου. Από ελληνικά κρασιά προτιμήστε ένα Νυκτέρι από τη Σαντορίνη. Κρασί με μεγάλη οξύτητα, υψηλό αλκοολικό βαθμό (14,5 τουλάχιστον) και μεταλλικό χαρακτήρα. Μέσα από την αντίθεση της λιπαρότητας του αβγοτάραχου με τη μεταλλικότητα του κρασιού θα προκύψει η ισορροπία...... ο εντυπωσιακότερος συνδυασμός όλων, αλλά και αρκετά ιδιαίτερος, είναι η αίσθηση του αβγοτάραχου συνδυασμένη με ένα Chenin Blanc από τον Λίγηρα. Ενα κρασί λιπαρό, με μεγάλη οξύτητα, που στέκεται δίπλα στο αβγοτάραχο σαν συμπληρωματικό, μέχρι τη στιγμή που η ελαφριά γλυκύτητά του αντιμετωπίζει την αλμύρα και φέρνει την απόλυτη ισορροπία...
- Βότκα: Κλασικός συνδυασμός για πολλούς - εξουδετερώνει τη λιπαρότητα - αλλά σίγουρα όχι η πρώτη επιλογή, αφού στην πραγματικότητα μια απλή βότκα είναι πολύ μονοδιάστατη για να αναδείξει την πολυπλοκότητα του αβγοτάραχου.
- Τσίπουρο: Αν θέλετε να φάτε το αβγοτάραχο σαν ουζομεζέ, προτιμήστε να το συνοδεύσετε με τσίπουρο, αφού τα αρώματα του ούζου θα το εξουδετερώσουν εντελώς. Αν και στην πραγματικότητα η έλλειψη αρωματικών στοιχείων στο τσίπουρο δεν του δίνει την ευλυγισία να ταιριάξει απόλυτα με το αβγοτάραχο, ένα είναι σίγουρο: Οτιδήποτε μπορεί να καταναλωθεί δίπλα στη θάλασσα, με την αλμύρα να καίει τα ρουθούνια, το αεράκι να φυσάει τα μαλλιά και τον ήλιο να ζεσταίνει τις αισθήσεις. Αν πάλι είστε τελειομανείς, πάρτε παραμάσχαλα ένα Marc de Bourgogne, ένα eau de vie με έντονες οξύτητες που εξουδετερώνουν τη λιπαρότητα, αλλά και με αρώματα που αναδεικνύουν τον ντελικάτο χαρακτήρα ενός τέτοιου εδέσματος
ΠΙΝΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΑΥΓΟΤΑΡΑΧΟΥ. . .
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ωραίους γευστικούς συνδυασμούς προτείνεις. Αλλά να τα πεις και στον φίλο σου, που του έφερα κάποτε αυγοτάραχο από το Μεσσολόγγι και μου δήλωσε πως δεν του αρέσει, με αποτέλεσμα να το φάω μόνος μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή