Το αιθυλένιο μπορεί να επιταχύνει την ωρίμανση και την γήρανση των φυτικών ιστών, οδηγώντας σε περιορισμένη μετασυλλεκτική διάρκεια ζωής του προϊόντος στο ράφι. Επιπλέον προάγει την ομοιόμορφη και ταχεία ωρίμανση καρπών, που πρόκειται να διατεθούν άμεσα στην αγορά. Τα ιόντα Κοβαλτίου (Co) και Νικελίου (Ni) ασκούν ανασταλτική επίδραση στη βιοσύνθεση του αιθυλενίου, ενώ απαραίτητη είναι και η ύπαρξη Ο2 για να αρχίσει την δράση του (η παραγωγή αιθυλενίου αναστέλλεται από τις υψηλές συγκεντρώσεις CO2 και τις σχετικά χαμηλές συγκεντρώσεις O2 ).
Επειδή η παραγωγή αιθυλενίου από ένα φρούτο μπορεί να οδηγήσει στην προώρη ανάπτυξη κάποιου άλλου, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στις συνθήκες μεταφοράς, καθώς υπάρχει ''ασυμβίβαστο'' μεταφοράς για ορισμένα είδη. Ο καλός εξαερισμός είναι ίσως ο πιο καλός και απλός τρόπος απομάκρυνσης του αιθυλενίου από τους θαλάμους συντήρησης, αρκεί ο αέρας που εισέρχεται να είναι καθαρός.
Άλλοι τρόποι αντιμετώπισης είναι :
- η χημική απομάκρυνση του αιθυλενίου
- το υπερμαγγανικό Κάλιο
- οι υπεριώδεις λάμπες
- η καταλυτική οξείδωση του αιθυλενίου
- η ελεγχόμενη ατμόσφαιρα (CA-Controlled Atmosphere)
- επιτάχυνση της ωρίμανσης (άρα και μικρότερος χρόνος ζωής)
- επιτάχυνση γηρασμού (κιτρίνισμα λαχανικών π.χ σπανάκια, μαϊντανός, μπρόκολο)
- σχηματισμός ισοκουμαρίνης (πικρή γεύση)
- προβλάστηση κονδύλων πατάτας ή άλλων μερών (επιθυμητή για το φύτρωμά τους, ωστόσο ανεπιθύμητη όταν οι πατάτες προορίζονται για μακρά διατήρηση όπου έχουμε απώλεια βάρους και συρρίκνωση των κονδύλων)
- Φυσιολογικές ανωμαλίες. Η έκθεση των μαρουλιών στο αιθυλένιο προκαλεί την φυσιολογική ανωμαλία γνωστή ώς μαύρη κηλίδωση, που έχει ώς σύμπτωμα την εμφάνιση καστανοκόκκινων κηλίδων. Στα μήλα έχουμε την εμφάνιση της φυσιολογικής ανωμαλίας της πικρής στιγμάτωσης
- αποκοπή φύλλων, άνθεων και καρπών
- σκλήρυνση σπαραγγιών (απόθεση λιγνίνης στο ξύλωμα βλαστών σπαραγγιού, μειώνοντας έτσι το μέρος του βλαστού το οποίο είναι φαγώσιμο).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου